மதச்சார்பற்ற பாதையில் அன்னா ஹசாரே குழு?

மதச்சார்பற்ற பாதையில் அன்னா ஹசாரே குழு?

அப்பாடா... ஒரு வழியாக மதச்சார்பற்ற பாதைக்கு அன்னா ஹசாரே குழுவும் திரும்பிவிட்டது. இதற்காக எவ்வளவு திட்டல்கள். வலிகள். தாக்குதல்களை ஹசாரே குழு வாங்கியிருக்கிறது. எல்லாம் ஊத்தவாயர் திக் திக் விசயசிங் ஆரம்பித்து வைத்ததுதான்.
இப்போது தனக்கு ஆர்.எஸ்.எஸ் தயவு தேவையில்லை என்று அன்னா ஹசாரே குழு கூறிவிட்டது. ஆர்.எஸ்.எஸ் சொல்லி நான் ஏதாவது கேட்கிறேன் என்று சொன்னால் அது எவ்வளவு பெரிய இழுக்கு. எவ்வளவு பெரிய அவமானம் என்பதை இப்போது அன்னா ஹசாரேவும் புரிந்துகொண்டுவிட்டார்.
அது தனக்கு உதவுவதாகவும், பின்னணியில் தனது தொண்டர் படை ஆதரவு அளிக்கும் என்றும் வலிய வந்து ஆர்.எஸ்.எஸ் சொல்வது தனக்கு மிகுந்த அவமானகரமாக இருப்பதாக ஒருவழியாகச் சொல்லாமல் சொல்லி விட்டார். இதைத்தானே திக்விஜயும் ஆளும் மதச்சார்பற்ற அன்னிய சோனியாவும் எதிர்பார்த்தார்கள். அடடே! இவர்களுக்குத்தான் எவ்வளவு பெரிய வெற்றி கிடைத்துக்கொண்டேயிருக்கிறது. அதுவும் ஊழல் மேல் ஊழலாக செய்து, ஒட்டு மொத்த இந்திய வளத்தையும் இத்தாலிக்கு நகர்த்துவதில்! இப்போது இத்தாலி திவாலாகிக் கொண்டிருக்கிறதாம். இந்தியப் பணம் வேண்டுமால் அங்கே அன்னிய சோனியாவுக்கு வளம் சேர்த்து அவர் குடும்பம் வளமாக வலம் வர வழி செய்யப்பட்டுள்ளது.
ஹசாரேவுக்கு நன்றாகப் புரிந்துவிட்டது... இனி தன் இயக்கம் போனியாகவேண்டும் என்றால் காங்கிரஸ் பாணியில் பாதை போட வேண்டும் என்று!
அதுதான்... இப்போது அறிவித்திருக்கிறார்கள். முஸ்லிம் தலைவர்களுடனும் தொண்டர்களுடனும் ஒன்றாக நின்று நாங்கள் மதச்சார்பு அற்றவர்கள் என்று காட்டிக் கொள்ளப் போகிறார்கள். மதச் சார்பு இல்லாத, தங்களுக்கு என்று மத அடையாளம் எதுவும் இல்லாத முஸ்லிம்களுடன் கை கோர்த்து உபியில் ஒரு பெரிய பேரணி நடத்தப்போகிறார்களாம். அதுவும் டிசம்பர் மாத முதல் வாரத்தில். அனேகமாக டிசம்பர் 6ல் கூட இருக்கலாம். ஏனென்றால் அதுதான் மதச்சார்பற்ற தன்மையைக் குறிக்கும் நாள். அதற்கு பகிரங்கமாகவே அறிவித்து  விட்டார்கள்... ஆர்.எஸ்.எஸ் பாஜக இவற்றுடன் எங்கள் இயக்கத்தை தொடர்பு படுத்தியதால் நாங்கள் அப்படிப்பட்டவர்கள் இல்லை என்று காட்டுவதற்காகவே முஸ்லிம்களுடன் சேர்ந்து பேரணி நடத்தப் போகிறோம் என்று. இதைவிட ஒரு கேவலமான வெளிப்படையான பேச்சு எதுவும் இருக்க முடியாது.
ஆனால்... ஒன்றை காங்கிரஸ்காரர்கள் நினைவில் வைத்துக் கொள்ள வேண்டும்.
ஆர்.எஸ்.எஸ்ஸை ஆரம்பித்த ஹெட்கேவார் ஒரு காலத்தில் காங்கிரஸ் இளைஞர் இயக்கத்தை வழிநடத்தியவர். அதன் போக்கு பிடிக்காமல் வெளியேறி இந்த இயக்கத்தை தொடங்கினார். ஆனால், எங்கே தங்கள் எதிர்கால அரசியலுக்கு எதிர்ப்பு வலுக்குமோ என்று காங்கிரஸ்காரர்கள் நேருவின் மூலம் தொடங்கிவைத்த சமூக விலக்கப் பிரசாரம் இதுவரை பாமர மக்களிடம் நன்றாகவே எடுபட்டிருக்கிறது.
காந்தி கொலை தொடங்கி பல சேற்றை அந்த இயக்கத்தின் மீது வாரி இறைத்து அதனை சமூக விலக்கம் செய்து வைத்துள்ளது.
இப்போது அதற்குக் கிடைத்திருக்கிறார் அன்னா ஹசாரே. இவரின் ஊழல் எதிர்ப்பு இயக்கம் எங்கே தனக்கு பேரிடியாக அமைந்துவிடுமோ என்று எண்ணி அன்று நேரு செய்த வேலையை இன்று சோனியா தன் கைத்தடி திக்விஜய் மூலம் நிறைவேற்றுகிறார். ஆனால்.... அன்னா முழித்துக் கொண்டுவிட்டார். ஏனென்றால் அவருக்குதான் பாம்பின்கால் பாம்பறியும் ரகமாச்சே. என்ன இருந்தாலும் அவர் உடம்பிலும் அந்தக்கால காங்கிரஸ் ரத்தம் ஓடுகிறதல்லவா... தானும் இன்னொரு ஏமாந்த ஹெட்கேவார் போல் ஆகிவிடுவோமோ என்ற பயத்தில் இப்போது பாதையை காங்கிரஸின் வழியிலேயே திருப்பியிருக்கிறார்...
அதுதான்... அதுதான்... அன்னிய சோனியாவே எச்சரிக்கை ... உங்கள் ராகுலுக்கு நாளை சிக்கல் எழப்போகிறது!

கருணாநிதிக்கு தன் பிறப்பின் மீது எழுந்துள்ள சந்தேகம்! ஐயம்!! டவுட்டு!!!

ஜனநாயகத்தின் நான்காம் தூணாகக் கருதப்படுவது பத்திரிகைகள் . அவை ஜனநாயகத்தின் நண்பனாக கருதப்படுவதால், நாயகர்களின் தவறை அவை சுட்டிக்காட்டும்போது, அதற்கு மதிப்பளித்து நல்ல அரசியல்வாதிகள் தங்கள் செயல் பாடுகளை செம்மைப்  படுத்திக் கொள்கிறார்கள். இந்த மரபு ஆரோக்கியமான ஜனநாயகம் உள்ள நாடுகளில் ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்டு நடைமுறையிலும் உள்ளது. பத்திரிகைகள் தவறான விமர்சனங்களை எழுதினால், அரசியல் தலைவர்கள் தம் பக்கத்து நியாயங்களை நிறுவிவிட்டு, பத்திரிகைகளைக் கண்டித்தல் , நீதிமன்றம்  செல்லுதல் போன்ற நடவடிக்கைகளில் ஈடுபடுவர் . ஜனநாயகத்தில் நம்பிக்கை இல்லாத ஹிட்லர், கடாபி, முசோலினி போன்ற  கொடுங்கோலர்கள் தான், பத்திரிகை விமர்சனங்களை ராஜ துரோகம் எனக் கருதி, காட்டு மிராண்டித்தனமாக நடந்து கொண்டுள்ளனர். சமீபத்தில் சன் டிவி அதிபர் கலாநிதி மாறன், சி.பி.ஐ கண்ணில் மண்ணைத் தூவி விட்டு பின்லாந்து நாட்டிற்கு ஆவணங்களுடன் தப்பி விட்டதாக குமுதம் டாட் காம் ஒரு செய்தியைப் பதிவு செய்தது. இதே செய்தி, தினமணியிலும் வெளிவந்தது.
இதற்கு முரசொலி பத்திரிகையில் கருணாநிதி, தினமணி ஆசிரியரின் தாய் பத்தினி என்றால்... இந்தச் செய்தியை எழுதியவரின் தாய் பத்தினி என்றால்... இப்படி என்றால் என்றால் என்று அவர் போற்றி வளர்த்த நாகரித்தின்படி சவால் விட்டு, இந்தப் புகாரை  நிரூபிக்கட்டும் என்று எழுதச் சொல்லியுள்ளார். 
கலாநிதி மாறன் பின்லாந்து செல்லவில்லை  என்று கருணாநிதியால் நிரூபிக்க  முடியுமா? கலாநிதியின் கடவுச் சீட்டை (passport) இவர்  காட்டச் சொல்வாரா? இதற்காக நிருபர் கூட்டத்தைக் கூட்டி பாஸ் போர்ட் பிரதிகளை கருணாநிதி கொடுத்தால், அதை ஏற்க முடியாது.
ராசாத்தி அம்மாள் வீட்டை 1971 ல் வாங்கியதாக, போலி பத்திரம் தயாரித்தவரல்லவா கருணாநிதி?
1971 ல் பதிவு செய்யப்பட்ட பத்திரம், 1975 ல் அச்சிடப்பட்டதை சர்காரியா நிரூபித்துள்ளார்.
சட்ட நகல் எரிப்பு போராட்டம் நடத்திவிட்டு, நீதி மன்றத்தில் நான் எரித்தது வெறும்  தாள் தான் என்று மொழி கொடுத்த நேர்மையாளர் தான் கருணாநிதி. அதனால் வழக்கமாக குற்றம் புரியும் ஒருவர்  (habitual offender) காட்டும் நகல் ஆவணத்தை நம்ப முடியாது. தடயவியல் நிபுணர்கள், பத்திரிகையாளர்கள், வெளியுறவுத்துறை அதிகாரிகள் அடங்கிய குழுவின் முன் அசல் பாஸ் போர்ட்டுடன் இன்று கலாநிதி மாறன் ஆஜராகத் தயாரா? 

தினமணி  ஆசிரியர் பத்தினிக்குப் பிறந்தவர் என்றால்....? என்று இன்று கேள்வி எழுப்பும் கருணாநிதி, 1968 ல் கனிமொழி என் மகளே இல்லை என்று தானே நீதி மன்றத்தில் சொன்னார். கருணாநிதிக்கு கனிமொழி என்ற மகள் இருக்கிறாள் என்று தைரியத்துடன் எழுதிய திரு. M.K.T. சுப்பிரமணியத்தை அவதூறு வழக்கில் சிறைக்கு அனுப்பினார்.
ஆனால் இப்போதோ சிறையில் தண்டனை அனுபவித்து வரும் கனிமொழி என் மகள் என்று கொஞ்சுகிறார்.
இன்றைய மகள் அன்று யாருக்கு பிறந்தார்? எது உண்மை?
கனிமொழி கருணாநிதியின் மகள் என்றால், கருணாநிதி நீதி மன்றத்தில் பொய் சொன்ன குற்றத்திற்கு சிறை செல்ல வேண்டாமா? உண்மையை மறைத்து, ஒரு நிரபராதியை சிறைக்கு அனுப்பிய குற்றவாளி, 43 ஆண்டுகளுக்குப் பின் அதே தவற்றைச் செய்யப் போகிறாரா? 

தினத்தந்தி  பத்திரிகை கருணாநிதியை விமர்சித்து ஒரு செய்தி வெளியிட்டது. துடித்தெழுந்தார் கருணாநிதி!
முகத்தில் தோன்றியவர்களின் பத்திரிகைகள் என்னை விமர்சிக்கிறார்கள், காலில் தோன்றிய தினத்தந்தியும் என்னை விமர்சிக்கிறதே? என்று வழக்கம்போல் சாக்கடைத்தனத்தைக் காண்பித்தார்.
இவரை யாராவது விமர்சித்தால் நான் காலில் தோன்றியவன் என்று தனக்குத் தானே பரிதாபத்தைத் தேடப் பார்ப்பார்.

உண்மையில் இவர் யார்?

ஆழ்வார்பேட்டை நாகபாசத்தார் செப்பேட்டைப் பாருங்கள் .

"நாலு முகத்திலே இருக்கிற நாகபாசத்தாரும்" (வரி 9)
......................................................................................
......................................................................................
வட  முகம் தென் முகம் கீழ் முகம் மேல் முகம்
நாலு  முகத்திலே இருக்கிற நாக  பாசத்தாரும்  (வரி 46,47)

( தமிழக செப்பேடுகள் தொகுதி 1, தமிழ் நாடு தொல்லியல் துறை, 2005, பக்.182-185)
பிரம்மனுக்கு நான் முகன் , இசை முகன் என்ற பெயர்கள் உண்டு.
கருணாநிதி நாகபாசத்தார் சமுதாயத்தை சேர்ந்தவர். இந்த செப்பேட்டின்படி மட்டுமல்ல... இவர் அடிக்கடி பரிதாபத்தைத் தேடிக் கூறுகின்ற வர்ணப்படி, இவர் பிரம்மாவின் முகத்தில் தோன்றியவர்;  இப்படி இருக்க, நான் காலில் பிறந்தவன் என்று இவர் கூறுவது, இவர் பிறப்பின் மீது  பல சந்தேகங்களை ஏற்படுத்துகிறது.

இதன் காரணமாகத் தானோ என்னவோ இவர் அடுத்தவர்களின் பிறப்பை கேள்விக்குள்ளாக்குகிறார் ?

1968ல் கனிமொழி மகள் இல்லை என்றார், இப்போது என் மகள் என்கிறார்.

இவர் பிறந்தது முகத்தில்  தோன்றிய சமுதாயம், ஆனால் இவர் சொல்வதோ, நான் பாதத்திலிருந்து பிறந்தேன் என்று.

இதன் காரணமாகத்தான் நாஞ்சில் மனோகரன் கருவிலே குற்றம் என்று எழுதினாரோ ?

1970ம் ஆண்டு,  அண்ணாமலை பல்கலைக் கழக மாணவர் உதய குமார் போலீஸ் தாக்குதலில் கொல்லப்பட்டார் . கருணாநிதியோ, உதய குமாரின் தந்தை பெருமாள் சாமியை, உதய குமார் தன் மகனே இல்லை என்று அறிவிக்க வைத்தார்.  குடும்ப உறவை விரும்பதவரோ என்னவோ? எப்பவுமே இவர் இப்படித் தான் .

தன்னை விமர்சிப்பவர் மீது இவர் வீசும் வார்த்தைகளையும், எழுத்துகளையும் அடிப்படையாகக் கொண்டு வள்ளுவனின் வாக்கில் இவரை திறனாய்வு செய்தால்,
நிலத்தில் கிடந்தமை கால் காட்டும் காட்டும்
குலத்தில் பிறந்தார்வாய்ச்  சொல்
(குறள். 959)

தினமணி  ஆசிரியரின் தாய் பத்தினி என்றால்...? இது கருணாநிதியின் வாய்ச்சொல்.
இதிலிருந்து, கருணாநிதியின் பிறப்பின் மீது அவருக்கே உள்ள ஐயத்தைப் புரிந்து கொள்ளலாம்...

அண்ணா நூற்றாண்டு நூலகம் என்ற பெயரில் பல கோடி மோசடி? விசாரணை நடத்த சமூக ஆர்வலர்கள் வலியுறுத்தல்

அண்ணா நூற்றாண்டு நூலகம் என்ற பெயரில் பல கோடி மோசடி நடைபெற்றுள்ளது எனவும், அதுதொடர்பான விசாரணைக்கு தமிழக உத்தரவிடவேண்டும் எனவும் சமூக ஆர்வலர்கள் வலியுறுத்துகின்றனர்.
அரசியல் போட்டி மற்றும் பணம் கொள்ளயைடிக்க வேண்டும் என்ற நோக்கங்களுக்காக பொதுமக்களின் வரிப் பணம் தேவையின்றி வீணடிக்கப்பட்டுள்ளது என்றும் அவர்கள் குற்றம்சாட்டுகின்றனர்.
சென்னை கோட்டூர்புரத்தில் ரூ. 170 கோடி திட்ட மதிப்பீட்டில் ஆரம்பிக்கப்பட்ட அண்ணா நூற்றாண்டு நூலகம், இப்போது திட்ட மதிப்பீட்டைத் தாண்டி ரூ. 230 கோடிக்கும் மேல் விழுங்கிவிட்டது என தகவல்கள் தெரிவிக்கின்றன.
இந்த நூலகக் கட்டடம் 8 ஏக்கர் நிலப் பரப்பில், 3.75 லட்சம் சதுர அடி அளவுக்கு கட்டடங்கள் அமைந்துள்ளன.
சென்னையில் நவீன வசதிகளுடன் கட்டடம் கட்ட அதிகபட்சமாக சதுர அடிக்கு ரூ. 2 ஆயிரம் வசூலிக்கப்படுகிறது. அரசு ஒப்பந்தப் புள்ளிகள் மூலம், மிகக் குறைந்த மதிப்பீட்டை குறிப்பிட்டுள்ள கட்டுமான நிறுவனத்தையே, நூலக கட்டடம் கட்ட நிர்ணயித்திருப்பர்.
சதுர அடிக்கு ரூ. 2 ஆயிரம் என்று கணக்கிட்டாலும், 3.75 லட்சம் சதுர அடி அளவில் கட்டடம் கட்ட அதிகபட்சம் ரூ. 75 கோடிதான் தேவைப்படும்.
மேலும் அரசு கட்டடம் என்பதால் திட்ட அனுமதி, குடிநீர் - கழிவுநீர் இணைப்புகள் உள்ளிட்ட இதர உள்கட்டமைப்புகளுக்கு அனுமதிபெற தனியாரைப்போல அதிக (லஞ்சமாக) பணச் செலவு கிடையாது என்கிறார் சென்னையைச் சேர்ந்த பிரபல கட்டுமான நிறுவனர்.
இதுபோல் நூலகத்துக்குத் தேவையான புத்தகங்கள் வாங்குவதற்கும் அதிக அளவில் செலவிடப்படவில்லை. இந்த நிலையில், நூலகத்துக்காக ரூ. 230 கோடிக்கும் மேல் செலவிடப்பட்டதாக கணக்கு காட்டப்படுவது எப்படி என சமூக ஆர்வலர்கள் கேள்வி எழுப்புகின்றனர்.

இந்த நூலகத்தில் இப்போது 5 லட்சம் நூல்கள் இருப்பதாக தகவல்கள் தெரிவிக்கப்படுகின்றன. இதில் 4 லட்சம் புத்தகங்கள் பல்கலைக்கழகங்கள் மற்றும் பல்வேறு அமைப்புகள் மூலம் சேகரிக்கப்பட்டு இலவசமாக நூலகத்துக்கு அளிக்கப்பட்டவை.
எனவே, ஒரு லட்சம் புத்தகங்களை மட்டுமே அரசு விலை கொடுத்து வாங்கியிருக்க வேண்டும். இதிலும் தமிழகத்தில் உள்ள ஒட்டுமொத்த பதிப்பாளர்களிடம் உள்ள அனைத்து புத்தகங்களையும் வாங்கினால்கூட ரூ. 5 கோடிக்கும் மேல் செலவாகாது. 
இதனுடன் வெளிநாட்டு புத்தகங்களை ரூ. 5 கோடிக்கு வாங்கியிருப்பார்கள் என்று கணக்கிட்டாலும், ஒட்டுமொத்தமாக புத்தகத்துக்கென ரூ. 10 கோடிதான் செலவாகியிருக்கும். 
எனவே, கட்டுமானம், நூல்கள் வாங்கியது மற்றும் பிற செலவுகள் என அதிகபட்சம் ரூ. 100 கோடியைத் தாண்ட வாய்ப்பே கிடையாது. அப்படியென்றால் மீதமுள்ள பல கோடிகள் எங்கு போனது?
மேலும் நூலக கட்டுமானப் பணியை பெரிய நிறுவனங்களிடம் ஒப்படைத்திருந்தால், 6 மாதத்துக்குள் கட்டி முடிக்கப்பட்டிருக்கும். ஆனால், இப்போது திறப்புவிழா நடைபெற்று ஒன்றரை ஆண்டுகள் ஆன பிறகும் கூட, கட்டுமானப் பணிகள் முடியவில்லை. நூலக உறுப்பினர் சேர்க்கையும் நடைபெறவில்லை.

யாருக்கு பயன்?  
 
தாம்பரம், பள்ளிக்கரணை மற்றும் வடசென்னை பகுதியை சேர்ந்தவர்கள் கூட போக்குவரத்து நெரிசல் காரணமாக கோட்டூர்புரத்தில் அமைந்துள்ள இந்த நூலகத்துக்குச் செல்ல தயக்கம் காட்டுவர். பின்னர் யாருக்காக இந்த நூலகம் தொடங்கப்பட்டது?
பிரபல கன்னிமாரா நூலகம், பிரிட்டிஷ் கவுன்சில் நூலகம், தேவநேய பாவாணர் நூலகம் என பல்வேறு அரிய நூலகங்களைக் கொண்ட ஏராளமான நூலகங்கள் சென்னையில் உள்ள நிலையில், புதிதாக பல கோடி செலவில் நூலகம் ஒன்று தொடங்க வேண்டியதன் அவசியம் என்ன?
அரசியல் போட்டியும், பண மோசடியும் மட்டுமே இதன் முக்கிய நோக்கமாக இருக்க முடியும் என்ற எண்ணமே தோன்றுகிறது.
இதற்கு செலவிடப்பட்ட தொகையை, ஒவ்வொரு மாவட்டத்துக்கும் குறைந்தபட்சம் ரூ. 5 கோடி வீதம் பிரித்தளித்து, அந்தந்த மாவட்ட நூலங்களை தரம் உயர்த்தியிருக்கலாம். இவ்வாறு செய்திருந்தால் அனைத்து பகுதி மக்களும் பயன் பெற்றிருக்க முடியும்.
மாறாக இந்த நூலகத்துக்காக சென்னை நூலக நிதி முழுவதும் செலவிடப்பட்டுள்ளது. இதனால், கடந்த மூன்று ஆண்டுகளாக தமிழகத்திலுள்ள நூலகங்களுக்கு புதிய நூல்கள் வாங்கப்படவில்லை என்ற தகவலும் தெரியவந்துள்ளது.
எனவே, அண்ணா பெயரில் மக்கள் வரிப் பணம் வீணடிக்கப்பட்டுள்ளது. எனவே, இதுகுறித்த உரிய விசாரணைக்கு உத்தரவிட்டு, முறைகேடுகள் நடைபெற்றுள்ளதா என்தை அரசு கண்டறிய வேண்டும் என்றனர்.

Indian intellectuals, scribes helped Pak wage war against India: J&K experts

Targeting the intellectuals, academicians and journalists for participating in conferences organised by ISI conduit Ghulam Nabi Fai, several experts on Jammu and Kashmir issue today said that Pakistan had managed to fight a low cost war against the country with their help. "Pakistan has managed to fight a low cost intellectual and propaganda war with the help of India's intellectual class against the country through Fai," said Dipankar Sen Gupta, Jammu University professor and Kashmir expert while deliberating on the issue of Fai-Indian intellectual links at a seminar at Press Club here today. Pointing towards how Fai managed to use Indian intellectual class, he alleged the degree of complicity of the Indian intellectuals with Fai group is so deep, that the government intellectual class as well as a section of Indian media find it better to defend their involvement with Fai than to admit any wrong doing. Speaking on the occasion, another Kashmir expert professor ML Koul said that malaise of internal subversion is such that it has almost crippled the policy making process particularly on the issues of national security. "Fai's arrest in America has only brought out a facet of the problem which has infected the cross section of opinion makers in India. "Hobnobbing with the agencies (Fai and ISI) of inimical country and masquerading as peace activists, peace individuals living in India have done irreparable damage to the national interest," Professor Koul said. President of the Jammu Bar Association (JBA) BS Salathia lashed at the experts, peace makers who participated in the Fai's seminar and said that this is the time to isolate such individuals and not to allow them to influence policy making in India. He said policy making in India should be insulated from subversive influences and this should be prime task of security agencies. Speaking about the nature of subversion which has afflicted a section of political class in India, Chairman of Panun Kashmir (PK) Ajay Chrungoo alleged that those Indians who have been now exposed to be in ISI-Fai subversive circuit have been operating for years as track-2 lobbyists, emissaries and interlocutors not on the behalf of Pakistan but on the behalf of government of India. "These persons are entrenched in the system and weaning them out is a critical task for all Indians. Those Indians who have been on the ISI circuit have also been on the US circuit," Dr Chrungoo said. All of them who have taken part in the Fai's seminars have no commitment to India's unity which they have highlighted in their speeches and seminars, he alleged.

கருணாநிதிக்கு ஒரு பகிரங்கக் கடிதம் : பழ.நெடுமாறன்

மதிப்புக்குரிய தலைவர் கருணாநிதி அவர்களுக்கு, வணக்கம்.

 "எப்படி இருந்தவர்கள் இப்படி மாறிவிட்டார்களே' என்ற தலைப்பில் மிகுந்த ஆதங்கத்துடன் எனது பழைய கடிதம் ஒன்றை எடுத்து மேற்கோள்காட்டி விடுத்திருந்த அறிக்கையைப் படித்துப் பார்த்தேன்.

 தேர்தல் முடிவுகள் வெளிவரும் நாளில் அதைப்பற்றிக்கூட கவலைப்படாமல், எனது கடிதம் குறித்து அறிக்கை வெளியிடும் அளவுக்கு உங்கள் மனநிலை இருந்திருக்கிறது என்பது புரிகிறது.

 "பொடா' சிறையில் நான் இருந்தபோது, நீங்கள் எழுதிய "தொல்காப்பியப் பூங்கா' நூலைக் கையெழுத்திட்டு எனக்கு அனுப்பி வைத்தீர்கள். நானும் அதைப் படித்துப் பார்த்துவிட்டுத் தங்களுக்கு ஒரு பாராட்டுக் கடிதம் அனுப்பினேன்.

 ஆனால், தாங்கள் செய்த, செய்துவரும் தவறுகளைச் சுட்டிக்காட்டுவதற்கும் தங்களது இலக்கியத்தைப் பாராட்டுவதற்கும் இடையே உள்ள வேறுபாட்டை நன்கு அறிந்திருந்தும் திசை திருப்புவதற்கு முயற்சி செய்திருக்கிறீர்கள். இப்போது மட்டுமல்ல, நீண்டகாலமாகவே இவ்வாறு செய்து வருகிறீர்கள்.

 1969-ம் ஆண்டில் தி.மு.க. ஆட்சியில் முதல்முதலாக என் மீது பொய் வழக்குத் தொடுக்கப்பட்டது. ஆனாலும், முதலமைச்சராக அண்ணா இருந்தவரை, அந்த வழக்கு குறித்து எந்த நடவடிக்கையும் எடுக்கப்படவில்லை. ஆனால், நீங்கள் முதலமைச்சரான உடனேயே என்னைக் கைது செய்து சிறையில் அடைக்க ஆணை பிறப்பித்தீர்கள். 6 மாத நன்னடத்தை ஜாமீன் கொடுத்துவிட்டு வீட்டுக்குப் போகலாம் என நீதிமன்றத்தில் அளிக்கப்பட்ட தீர்ப்பை எனது மனசாட்சி ஏற்க மறுத்தது.

 எந்தக் குற்றமும் செய்யாதபோது நன்னடத்தை ஜாமீன் எழுதிக்கொடுப்பதை நான் ஏற்கவில்லை. அதன் விளைவாக, ஆறு மாதம் சிறையில் இருக்க நேர்ந்தது. காமராஜ் மதுரை சிறைக்கே வந்து என்னைப் பாராட்டினார். அதைவிடச் சிறந்த பாராட்டு வேறு இல்லை. இதன் விளைவாக, தமிழகம் முழுவதற்கும் நான் அறிமுகமானேன். இதற்குக் காரணம் நீங்களே என்பதை இன்றும் நன்றியோடு நினைவுகூர்கிறேன்.

 1978-ம் ஆண்டு எதிர்க்கட்சித் தலைவராக இருந்த இந்திரா காந்தி மதுரைக்கு வந்தபோது, அவருக்குக் கறுப்புக் கொடி காட்டுவது என்ற பெயரில் உங்கள் தொண்டர்கள் அவரது உயிருக்கு உலை வைக்க முயன்றார்கள். உங்களால் ஏவி விடப்பட்டவர்களின் கொடூரமான தாக்குதல்களிலிருந்து இந்திராவைக் காப்பாற்றிய பேறு எனக்குக் கிடைத்தது. அதன் மூலம் அகில இந்திய அளவில் அறிமுகமானேன். இதற்கும் நீங்களே காரணம் என்பதை உணர்ந்து உங்களுக்கு நன்றி தெரிவிக்கிறேன்.

 1985-ம் ஆண்டில் விடுதலைப் புலிகளின் துணையுடன் இலங்கைத் தமிழர் பகுதியில் ரகசியச் சுற்றுப் பயணம் மேற்கொண்டு அங்கு சிங்கள ராணுவம் இழைத்து வரும் கொடுமைகளை ஆதாரப்பூர்வமாக அறிந்துவந்து வெளியிட்டபோது, நீங்கள் முரசொலி இதழில் என்னைப் பாராட்டி முழுப்பக்க அளவில் கட்டுரை எழுதினீர்கள். இப்போதும் அதை நன்றியோடு நினைவுகூர்கிறேன். ஆனால், நாம் ஒன்று கூடி உருவாக்கிய "டெசோ' அமைப்பை நீங்கள் தன்னிச்சையாகக் கலைத்தீர்கள்.

 ஈழத் தமிழர் பிரச்னையில் உங்களுக்கு உண்மையான ஈடுபாடு இல்லாமல் அரசியல் ஆதாயம் தேட முற்படுகிறீர்கள் என்பதை உணர்ந்தபோது, உங்களுக்கு எதிர்நிலை எடுக்க வேண்டிய அவசியம் ஏற்பட்டது.

 காமராஜரோடு உங்களை ஒப்பிட்டும், உங்கள் ஆட்சியை காமராஜ் ஆட்சி என வருணித்தும் காங்கிரஸ்காரர்கள் சிலர் பேசுகிறார்கள். புரிந்து பேசுகிறார்களா அல்லது புரியாமல் பேசுகிறார்களா என்பது உங்களுக்கு மட்டுமே தெரிந்த ஒன்றாகும்.

 காமராஜ் மக்கள் தொண்டுக்காகத் திருமணத்தைத் துறந்தவர். பெற்ற தாயைக்கூட தன்னுடன் வைத்துப் பேணாதவர்.

 ஒன்பது ஆண்டுகள் ஆங்கிலேயரின் கொடுமையான சிறையில் வாடியபோதும் அதுகுறித்து ஒருபோதும் பேசாதவர். மறையும்போது தான் உடுத்தியிருந்த துணிகளைத் தவிர, வேறு சொத்து இல்லாதவர். ஆனால், நீங்களோ மனைவி, துணைவி என பல்கிப் பெருகிய குடும்பங்களுடன் வாழ்பவர். அது மட்டுமல்ல, ஏழைக் குடும்பமான உங்கள் குடும்பம், இன்று ஆசியாவின் மிகப்பெரிய பணக்காரக் குடும்பங்களில் ஒன்றாகத் திகழ்கிறது.

 தனது தாய் உள்பட, தனது குடும்பத்தவர் எவரையும் அரசியலில் அனுமதிக்காதவர் காமராஜ். அதைப்போலவே தான் உருவாக்கிய தி.மு. கழகத்தில் அண்ணா, தனது பிள்ளைகள் எவரையும் வாரிசாக அறிமுகப்படுத்தவில்லை. ஆனால், நீங்கள் செய்ததை நாடறியும். 1970-களில் உங்களது மூத்த மகன் மு.க. முத்துவை எம்.ஜி.ஆருக்குப் போட்டியாகத் திரையுலகில் களமிறக்கினீர்கள். கட்சிக்காரர்களைத் தூண்டிவிட்டு ரசிகர் மன்றங்களை உருவாக்கினீர்கள். இறுதியில் மு.க. முத்துவை நிலைநிறுத்தவும் முடியவில்லை. எம்.ஜி.ஆரை கழகத்தில் நீடிக்க வைக்கவும் முடியவில்லை.

 இதன் விளைவாக, 13 ஆண்டுகள் நீங்கள் பதவி இல்லாத இருளில் தடுமாற நேர்ந்தது. ஆனாலும் நீங்கள் பாடம் கற்கவில்லை. இப்போது இளம் நடிகர்கள் விஜய், சூர்யா ஆகியோருக்குப் போட்டியாக உங்கள் பேரன் அருள்நிதியை கலை உலகில் இறக்கியிருக்கிறீர்கள். விஜய்யின் படங்களுக்கு பல முட்டுக்கட்டைகளைப் போட்டுத் தடுக்க நடைபெற்ற முயற்சி வெற்றி பெறவில்லை. விஜய்யின் பகையைத் தேடிக் கொண்டதுதான் மிச்சம். திரையுலகைக் கபளீகரம் செய்ய உங்கள் வாரிசுகள் செய்த முயற்சியின் விளைவாக, ஒட்டுமொத்தத் திரையுலகமும் உங்களுக்கு எதிராகத் திரும்பிவிட்டதே!

 கடைசிவரை அண்ணா காங்கிரஸ் எதிர்ப்பாளராகவே திகழ்ந்தார். மதுவிலக்குக் கொள்கையின் மீது அசைக்க முடியாத நம்பிக்கை வைத்திருந்தார். ஆனால், அண்ணா மறைந்த உடனேயே நீங்கள் மதுக்கடைகளைத் திறந்து இளைய தலைமுறையின் சீரழிவுக்குக் காரணமானீர்கள். அதைப்போல 1971-ம் ஆண்டில் காங்கிரஸýடன் கைகோக்கத் தொடங்கி இன்றுவரை அந்த உறவை நீட்டிப்பதில் கண்ணும் கருத்துமாக இருந்து வருகிறீர்கள்.

 நேரு குடும்பத்துக்கும் தனக்கும் உள்ள உறவை யாரும் பிரித்துவிட முடியாது எனத் தம்பட்டம் அடிக்கிறீர்கள்.

 1959-ம் ஆண்டு சென்னைக்குப் பிரதமர் நேரு வந்தபோது கறுப்புக் கொடி என்ற பெயரில் அவர் மீது உங்களது தம்பிகள் செருப்புகளை வீசினார்கள்.

 1978-ல் மதுரைக்கு இந்திரா காந்தி வந்தபோது கொலை முயற்சி நடைபெற்றது. அது மட்டுமல்ல, பாட்னாவில் வி.பி. சிங் தலைமையில் நடைபெற்ற காங்கிரஸ் எதிர்ப்புக் கூட்டத்தில் கலந்துகொண்டு பேசும்போது, நான் வெளிநாட்டுப் பெண்ணை மணந்தவன் இல்லை என ராஜீவைச் சாடினீர்கள். நேரு குடும்பத்தின்மீது நீங்கள் வைத்திருக்கிற அளவற்ற அன்பின் அறிகுறிகள் இவை.

 பல கட்டங்களில் காங்கிரஸ் தலைமையை மிரட்டிப் பணியவைக்க நீங்கள் முயற்சி செய்தீர்கள். மத்திய அமைச்சரவையில் மகனுக்கும், மகளுக்கும் இடம்கேட்டு நீங்கள் நடத்திய மிரட்டல் நாடகமும், சட்டமன்றத் தேர்தலில் காங்கிரஸýக்கு எதிராக விடுத்த மிரட்டலும் கடைசியில் உங்களின் சரணாகதியில்தான் முடிந்தது.

 1971-ம் ஆண்டு நடைபெற்ற இடைத்தேர்தலில் நாடாளுமன்றத்துக்கு ஒன்பது இடங்களுக்கு மேல் தர முடியாது. சட்டமன்றத்தில் ஓரிடம்கூட கிடையாது என இந்திராவையே மிரட்டிப் பணியவைத்த நீங்கள், இன்று சோனியாவிடம் ஒவ்வொரு முறையும் சரணடைவதைப் பார்க்கும்போது பரிதாபமாக இருக்கிறது.

 அதிகாரம், பணம் ஆகியவற்றின் பலத்தோடு உங்கள் மகன் அழகிரி திருமங்கலம் இடைத்தேர்தலில் கையாண்ட தில்லுமுல்லுகள் உங்கள் ஆசியோடுதானே நடைபெற்றன. அதைத்தொடர்ந்து நடைபெற்ற அத்தனை இடைத்தேர்தல்களிலும் திருமங்கலம் சூத்திரத்தின் அடிப்படையில்தானே நீங்கள் வெற்றிபெற முடிந்தது. இதைக் கண்டு மகிழ்ந்து மகனை உச்சிமுகர்ந்து பாராட்டினீர்கள். ஆனால், தேர்தல் ஆணையம் விழிப்படைவதற்கு இவை காரணமாயிற்று என்பதை அப்போது நீங்கள் உணரவில்லை. சட்டமன்றத் தேர்தலில் தேர்தல் ஆணையம் மிகுந்த கவனத்துடன் எடுத்துக்கொண்ட நடவடிக்கைகளின் விளைவாகத்தானே உங்களால் முறைகேடுகளை அரங்கேற்ற முடியவில்லை.

 தேர்தல் முடிந்த பிறகு தலைமைத் தேர்தல் ஆணையர் குரேஷி விடுத்த அறிவிப்பு நாட்டை அதிர்ச்சியில் ஆழ்த்தியது. வாக்காளர்களுக்குப் பணம் கொடுக்க முயன்றதாக நாடு முழுவதும் ரூ. 70 கோடி கைப்பற்றப்பட்டது. இதில் ரூ. 60 கோடி தமிழ்நாட்டில் மட்டும் கைப்பற்றப்பட்டது. நாங்கள் ஒரு கோடி ரூபாயைக் கைப்பற்றியிருக்கிறோம் என்றால் 40 முதல் 50 கோடி ரூபாயை விநியோகிக்கவிடாமல் தடுத்து இருக்கிறோம் என்று பொருள் எனக் கூறியுள்ளார்.

 அவர் கூற்றுப்படி பார்த்தால் தமிழ்நாட்டில் ரூ. 2,400 கோடி முதல் ரூ. 3,000 கோடி வரை பணம் விநியோகிக்கவிடாமல் தடுக்கப்பட்டுள்ளது என்பது தெளிவாகிறது. ஜனநாயகத்தைச் சீரழிக்கத் தமிழ்நாட்டில் உங்கள் கட்சியினரால் மேற்கொள்ளப்பட்ட இந்த முயற்சி குறித்து நீங்கள் இதுவரை வெட்கமடையவில்லையே, அது ஏன்?

 நீங்கள் உள்பட கட்சியின் முக்கிய தலைவர்கள் பலரும் தொகுதி மாறி போட்டியிட்டும் பயனில்லாமல் போனது ஏன்?

 தி.மு.க. வரலாறு காணாத வகையில் மிகப்பெரிய தோல்வியைச் சந்திக்க நேர்ந்தது ஏன்? மூத்த அமைச்சர்களும் கூட்டணித் தலைவர்களும் படுதோல்வி அடைந்தது ஏன்? நீங்கள் சிந்தித்தது உண்டா? இனிமேலாவது சிந்திப்பீர்களா?

 இலவசங்களை அள்ளித் தந்தும், பல ஆயிரம் கோடி ரூபாய்களை வாரியிறைத்தும் பலமான கூட்டணி அமைத்தும் களம் இறங்கியபிறகு தோல்வியைத் தழுவியது ஏன்? இலங்கையில் நடைபெற்ற போரில் ஒரு லட்சத்துக்கும் மேற்பட்ட தமிழர்கள் பதைக்கப் பதைக்கப் படுகொலை செய்யப்பட்டபோது, அவர்களைக் காப்பாற்றுவதற்கு எந்த முயற்சியும் செய்யாமல் உண்ணாவிரத நாடகத்தை நடத்தி காங்கிரஸýக்குத் துணை போனது இந்தத் தோல்விக்குரிய முக்கிய காரணமென்பதை இப்போதாவது உணர்கிறீர்களா?

 முள்ளிவாய்க்கால் போரின் இறுதிக்கட்டத்தில் மக்களைக் காப்பதற்காக தனது மகனையே களமுனைக்கு அனுப்பிக் காவுகொடுக்க ஒரு தலைவன் முன்வந்தான். அதே காலகட்டத்தில் தில்லியில் தனது மகனுக்கும், மகளுக்கும் பதவி பெறுவதற்காக மடிப்பிச்சை ஏந்தி நின்றார் ஒரு தலைவர் என்ற தீராத பழிக்கு ஆளாகிவிட்டீர்களே!

 உங்களின் கடந்த ஐந்தாண்டுகால ஆட்சியில் நடைபெற்ற ஊழல்கள், இயற்கை வளங்கள் கொள்ளை, மோதல் சாவுகள், உயர் நீதிமன்ற வளாகத்தில் நீதிபதிகள் மற்றும் வழக்கறிஞர்கள் மீது நடத்தப்பட்ட கொடூரமான தாக்குதல், அன்னிய நிறுவனங்களுக்குத் தடையில்லாத மின்சாரத்தை வழங்கிவிட்டு மக்களுக்கு மின்சாரத் தடை ஏற்படுத்திய கொடுமை போன்றவற்றை விரிக்கின் பெருகும். உங்கள் தோல்விக்கு இவையெல்லாம் துணை நின்றன.

 திரைப்படங்களுக்கு வசனம் எழுதுவதில் வல்லவர் நீங்கள் என்பதை நான் மறுக்கவில்லை. நீங்கள் எழுதிய வசனங்களிலேயே என் மனதில் இன்னமும் நிற்பது "மனசாட்சி உறங்கும்போதுதான் மனக்குரங்கு ஊர் சுற்றக் கிளம்பி விடுகிறது' என பூம்புகார் படத்தில் நீங்கள் எழுதிய வசனம் உங்களுக்கு இன்று எல்லா வகையிலும் பொருத்தமாகிறது.

 ஈழத் தமிழர்களை மட்டும் நீங்கள் கைவிடவில்லை. தமிழக மீனவர்களையும் கைவிட்டீர்கள். ஐநூறுக்கும் மேற்பட்ட தமிழக மீனவர்கள் தொடர்ந்து படுகொலை செய்யப்படுவதைத் தடுக்க எதுவும் நீங்கள் செய்யவில்லை.

 உங்கள் மகள் கனிமொழி, ஆ. ராசாவுடன் கூட்டுச்சேர்ந்து நடத்திய ஸ்பெக்ட்ரம் ஊழலை மூடிமறைக்க நீங்கள் செய்த முயற்சி எதிர்விளைவை அல்லவா ஏற்படுத்தி விட்டது. ஈழத் தமிழர் பிரச்னையில் துரோகம் செய்த மத்திய அரசுக்கு ஆதரவாக நீங்கள் நடந்து கொண்டதற்குக் கிடைத்த கைமாறுதானே ஸ்பெக்ட்ரம். குடும்ப நலனைக் காப்பாற்ற காங்கிரஸ் தலைமையுடன் பணிந்து போனீர்கள். ஆனால், தமிழக மக்கள் உங்களையும் காங்கிரûஸயும் கூட்டணி சேர்ந்த கட்சிகளையும் கூட்டாகத் தண்டித்து விட்டார்கள்.

 மதம், ஜாதி, பிராந்திய வேறுபாடுகள் இல்லாமலும் ஒட்டுமொத்த தமிழகமும் உங்களுக்கு எதிராகத் திரண்டது ஏன்? பல காலம் உங்களின் அசைக்க முடியாத கோட்டையாகத் திகழ்ந்த சென்னை தவிடு பொடியானது ஏன்? அண்ணா வளர்த்த கட்சி, கடைசிக் கட்டத்தில் வடிவேலுவையும், குஷ்புவையும் நம்பி நிற்க வேண்டிய அவலத்துக்கு யார் பொறுப்பு?

 கடந்த ஐந்தாண்டு காலத்தில் எந்த மாநில முதலமைச்சரும் சந்தித்திராத பாராட்டு விழாக்களை நடத்தி, இதுவரை யாரும் பெற்றிராத விருதுகளையும் உங்கள் துதிபாடிகள் உங்களுக்கு அளித்தபோது கூச்சமின்றி அவற்றை ரசித்து ஏற்றீர்களே, இன்றைக்கு அந்தத் துதிபாடிகள் உங்களைத் தனிமையில் விட்டுவிட்டு, "அற்ற குளத்து அறுநீர் பறவைகளாக'ப் பறந்துவிட்டார்களே.

 அகில இந்திய காங்கிரஸ் தலைவராகப் பதவி வகித்து உயர்ந்த நிலையில் இருந்த காமராஜ் 1967-ம் ஆண்டு தேர்தலில் தோற்றபோது மக்கள் தீர்ப்பை மதித்து ஏற்கிறேன் என்று கூறினார். அவருக்கு இருந்த ஜனநாயகப் பண்பு உங்களிடம் காணப்படாதது ஏன்? "மக்கள் ஓய்வளித்து விட்டார்கள்' என்று நீங்கள் கூறியதன் மூலம் ஜனநாயகத்தையும் பொது வாழ்க்கையையும் மாசுபடுத்தி விட்டீர்கள்.

 பொது வாழ்க்கைக்கு வருகிறவர்கள் கடைசிவரை மக்களுக்குத் தொண்டாற்றுவதையே கடமையாகக் கொண்டு செயல்படுவார்கள். பதவியில் இருந்தால் மக்கள் தொண்டு, பதவியில் இல்லாவிட்டால் ஓய்வு என்று சொல்பவர் உண்மையான மக்கள் தொண்டராக இருக்க முடியாது.

 தமிழ்நாட்டில் காங்கிரஸ் தோல்விக்குப் பொறுப்பேற்றுப் பதவி விலகும் பக்குவம் தங்கபாலுவுக்குக்கூட இருக்கிறது. ஆனால், பொது வாழ்க்கைக்குப் பொன் விழா கொண்டாடிய உங்களுக்கு இன்னமும் அந்தப் பக்குவம் வராதது ஏன்? இந்தக் கட்டத்திலேயாவது பிறரிடம் இல்லையென்றாலும் உங்கள் வாரிசிடமாவது எல்லாவற்றையும் ஒப்படைக்கலாம் என நீங்கள் எண்ணியதுண்டா?

 ஒருவரின் பெருமைக்கும் சிறுமைக்கும் அவரவர்கள் செயல்பாடே அடிப்படை என்பதை வள்ளுவர் கூறுகிறார். குறளோவியம் தீட்டிய தாங்கள், இதை உணராதது ஏன்?

 ""பெருமைக்கும் ஏனைச் சிறுமைக்கும் தத்தம்

 கருமமே கட்டளைக் கல்'' 


பழ.நெடுமாறன்.
- தினமணி : 18.05.2011

தி மம்மி ரிடர்ன்ஸ் -- அம்மா மீண்டும்!

அம்மா மீண்டும்

THE 

MUMMY

RETURNS

...

.

.

.

.

.

THEN

பிறகு

என்ன

நடக்கும்?

இது மட்டுமா....

அ...வ்வ்.......வூ.........................................

Why is Sonia Gandhi so scared of Narendra Modi?

Why is Sonia Gandhi so scared of Narendra Modi?

Francois Gautier

May 6, 2011

One hopes that the people of India are not blind to the utter cynicism of some of its politicians. The way they are efficiently and ruthlessly killing the whole Lokpal movement with the help of deceit and slander is frightening. All the while, Manmohan Singh and Sonia Gandhi, whose party is not only the main recipient of corruption but has actually institutionalised it, throw decoys at us with declarations of 'zero tolerance of corruption'.

It is funny how this government is hell bent in preserving what is corrupt, untruthful, inefficient - as symbolised by the deal they have made with Karunanidhi that they will not touch his family - and fanatic about destroying what is free of corruption and is prosperous.

Sonia has been on a personal vendetta against Gujarat chief minister Narendra Modi for a long time. She had a useful tool in Teesta Setalvad, who, it is now discovered, has bribed witnesses, filed false affidavits, and committed repeated perjuries in court. Teesta's usefulness is nearing an end as she may soon land up in jail, so the Congress has now found another willing tool in Gujarat police officer Sanjiv Bhatt to implicate Modi in the post-Godhra riots.

The government has subverted its investigative instruments such that the CBI goes after Modi even as it closes its eyes to the wrongs that chief ministers of the Congress or its allies, such as the DMK, are openly doing.

For example, the CBI requested the judiciary to drop the case against Jagdish Tytler, who was seen by innumerable witnesses leading mobs to murder Sikhs, while it is going all guns blazing against Modi, who at best was caught off guard when the riots in Gujarat broke out in 2002, or at the worst, delayed in calling the army. But did not Rajiv Gandhi do the same thing ("When a big tree falls, the earth shakes," he had said) after his mother was murdered by her own bodyguards? Rajiv also delayed calling in the security forces.

It is illogical that the legal instruments of Indian democracy are used to pin down the CM of India's most lawful, and prosperous and least corrupt state, which impresses even non-BJP tycoons such Ratan Tata, when a Lalu Prasad was allowed to loot Bihar and keep it in the most desolate state because he was an ally.

Is it logical today that the Indian media only highlight the 2002 Gujarat riots, carefully omitting the fact that they were triggered by the horrifying murder of 57 Hindus, 36 of them innocent women and children, burnt in the Sabarmati Express? Riots of that intensity do not happen in a day; they are the result of long-term pent-up anger and a spark - like the killing of Hindus, whose only crime was that they believed that Ram was born in Ayodhya.

It is widely known that the dreaded Khalistan movement in Punjab was quelled in the '80's by supercop KPS Gill in a ruthless manner by a number of 'fake encounters' that killed top Sikh separatists. This was done under a Congress government, both at the Centre and in Punjab. Rajiv was the PM then, but he was never indicted. This is so because terrorists have no law and they kill innocent people; and sometimes ruthless methods have to be used against them.

Why is Sonia going so single-mindedly against Modi? Because, he seems to be the only alternative to her son Rahul Gandhi becoming prime minister in the next general elections. We should give credit to Sonia for her cunning and ruthlessness.

It is no good being a Hindu in Sonia Gandhi's India. It is better to be a Quattrocchi, who was exonerated by the CBI. Or a terrorist like Sohrabuddin from whose house in Madhya Pradesh 40 AK-47 rifles, and a number of live hand grenades and bullets were confiscated, who was declared "Wanted" in five states with 40 cases registered against him. Then you stand a chance to be protected by the government of India, while those who have at heart their country's integrity go to jail.

Sonia has achieved such terrifying power, a glance of her, a silence, just being there, is enough for her inner circle to act; she has subverted so much of the instruments of Indian democracy and she controls such huge amounts of unlisted money that sooner or later this 'karma' may come back to her under one form or the other.

URL of the article: http://www.dnaindia.com/india/analysis_why-is-sonia-gandhi-so-scared-of-narendra-modi_1539917-all

எந்தக் கூண்டில் ஏற்றுவது?

அட ச்சீய் வியாபாரி்களா...

துரோகத்தின் சிகரங்களா...

தமிழ் வித்தை அழித்து,
தமிழை வித்துப் பிழைக்கும் நரகல்களா...

உங்களை எல்லாம் எந்தக் கூண்டிலடா ஏற்றுவது?

மானம் கெட்ட மரியாதை கெட்ட
மதிப்பிழந்த நீங்களெல்லாம்
எந்த முகத்தை வைத்துக் கொண்டுதான்
வீதிக்கு வருகிறீர்களோ?!

தினமணி தலையங்கம்: தமிழினத் துரோகிகள்..!

இலங்கை அரசு திட்டமிட்டு இனப்படுகொலை நடத்தி வருகிறது என்று 2009-ல் எல்லோரும் கூறியதைத்தான் இப்போது ஐக்கிய நாடுகள் குழு அறிக்கை உறுதிப்படுத்தி இருக்கிறது. அப்போது, இந்தியா எப்படி, இந்த இனப்படுகொலை குறித்து எல்லோரும் குரல் எழுப்பியபோதும் அமைதி காத்ததோ, அதே அமைதியை இப்போதும் கையாள்கிறது.

இலங்கை அதிபர் ராஜபட்ச ஒரு போர்க் குற்றவாளி என்று தண்டிக்கப்படுவதற்கான அனைத்துக் காரணிகளும் இந்த அறிக்கையில் முன்வைக்கப்பட்டுள்ளன. ஆனால் இலங்கை அரசு இதுபற்றித் துளியும் கவலை கொள்ளவில்லை. மாறாக, முழு அறிக்கையை வெளியிட்டால் இலங்கையில் நடைபெற்றுவரும் தமிழர்களின் இணக்கமான வாழ்க்கைக்கான அரசின் முயற்சிகள் பாதிக்கப்படும் என்று எதிர்ப்புத் தெரிவிக்கிறது.

நம் ஒற்றுமையைக் காட்டும் விதமாக மே முதல் தேதி ஐ.நா. அறிக்கைக்கு எதிரான விளக்கம் தருவதாக மே தின ஊர்வலம் அமையட்டும் என்று அறைகூவல் விடுகிறார் அதிபர் ராஜபட்ச. இந்த அளவுக்கு இலங்கை எனும் சிறிய நாட்டுக்குத் தைரியம் இருக்கிறது என்றால் அதற்குக் காரணம் இந்தியா தரும் துணிவும், ஆதரவும்தான் என்றால் மிகையில்லை. துணையோடு அல்லது நெடுவழி போகேல் என்கிறது நீதிநூல். ராஜபட்சவின் வழித்துணை இந்தியா.

இலங்கைக்கு எதிராக ஐ.நா. சபையில் ஜெனீவா மாநாட்டில் தீர்மானம் கொண்டுவந்தால் அதை எதிர்ப்பதும், சர்வதேச நிதியத்தில் நிதிபெற்றுத் தருவதும் என எப்போதும் அன்பு காட்டி ஆதரவு தந்துகொண்டிருப்பது இந்தியாதான்.

இலங்கை நடத்திய தாக்குதல், போர்ப்பயிற்சி, ஆயுத சப்ளை, கண்ணிவெடி அகற்றம் என எல்லாவற்றிலும் இந்திய அரசின் நேரடியான - மறைமுகமான உதவிகள் இருந்துள்ளது என்கிற குற்றச்சாட்டுகள் மறுக்கப்படவே இல்லை.

இந்த ஆதரவு தரும் மனவலிமையால், இப்போதும் எங்களை ஐ.நா. ஒரு போர்க் குற்றவாளியாகச் சித்திரிக்குமானால், இந்தியா தடுத்துக் காப்பாற்றும் என்று வெளிப்படையாக அந்நாட்டு உயர் அதிகாரிகள் தெரிவிக்கிறார்கள் என்றால், இந்தியா குறித்து அவர்களது மதிப்பீடு என்னவாக இருக்கிறது என்பது வெளிப்படை.

ஐ.நா. பாதுகாப்பு சபையில் தாற்காலிக உறுப்பு நாடாக இந்தியா இடம்பெற்றிருக்கிறது. உறுப்பு நாடுகள் கேட்டுக்கொண்டால்தான், இலங்கையில் நடந்த மனிதஉரிமை மீறல் மற்றும் பல்லாயிரம் பேர் கொல்லப்பட்டது தொடர்பாக ராஜபட்ச மீது சர்வதேச விசாரணை நடத்தப்படும் என்கிறார் ஐ.நா. சபை பொதுச் செயலர் பான் கீ மூன். இந்தியாவோ மெüனம் காக்கிறது. இந்திய அரசின் சார்பில் ஐ.நா. குழுவின் அறிக்கை பற்றி அதிகாரப்பூர்வமான கருத்து எதுவும் தெரிவிக்கப்படவில்லை.

தமிழ்நாட்டிலிருந்து எதிர்க்கட்சியான அ.தி.மு.க. பொதுச் செயலர் ஜெயலலிதா, இலங்கை அதிபர் ராஜபட்சவை சர்வதேச நீதிமன்றம் விசாரிக்க வேண்டும் என்கிறார். தேமுதிக, பாமக, மதிமுக, விடுதலைச் சிறுத்தைகள் என்று காங்கிரஸ் தவிர, ஏனைய கட்சிகள் அனைத்துமே ஐ.நா. குழுவின் அறிக்கையின்மீது நடவடிக்கை எடுக்கப்பட வேண்டும் என்று குரலெழுப்பி இருக்கின்றன.

ஆனால், மத்திய அரசில், ஐக்கிய முற்போக்குக் கூட்டணியில் முக்கிய அங்கமாக இருக்கும் தி.மு.க.வின் உயர்நிலைக் குழு கூடியது. விவாதித்தது. தமிழினத்தின்மீது தொடுக்கப்பட்ட மிகப்பெரிய இனப்படுகொலையை எதிர்த்துச் சிலிர்த்தெழ வேண்டிய இயக்கம், தயக்கத்துடன் ஒரு தீர்மானத்தை நிறைவேற்றித் தனது கடமையை முடித்துக் கொண்டுவிட்டது.

""(ஐ.நா. குழு) விசாரணை இன்னும் அதிகாரப்பூர்வமாக, முழுமையாக வெளியிடப்படவில்லை. நமது இந்திய அரசு இந்த அறிக்கை மீது எப்படிப்பட்ட நடவடிக்கை எடுக்கப்போகிறது என்ற விவரமும் வரவில்லை'' என்று அதற்குக் காரணம் கூறியிருக்கிறார் முதல்வர் கருணாநிதி.

இலங்கைத் தமிழருக்காக இவர் நடத்திய 2 மணி நேர உண்ணாவிரதத்தை ஜெயலலிதா கபடநாடகம் என்று சொன்னதைத் தமிழருக்கு நினைவூட்டத் தவறாத முதல்வர், இந்தியப் பிரதமர் மன்மோகன் சிங்குக்கு ""இப்போதாகிலும் செயல்படுங்கள்'' என்று நினைவூட்டினாரா என்றால் இல்லை. பிரதமரிடமும் சோனியாவிடம் நினைவூட்டுவதற்குத் தமிழினத்தைப் பாதிக்கும், தமிழனுக்கு இழைக்கப்பட்ட அநீதியைச் சுட்டிக்காட்டும் ஐ.நா. குழு விசாரணையைவிடத் தனது குடும்பத்தினரைப் பாதிக்கக்கூடிய முக்கியமான விசாரணைகள் நடைபெற்று வருவதுகூட அதற்குக் காரணமாக இருக்கலாம்.

இந்திய அரசும், தன்னைத் தமிழினத் தலைவர் என்று அழைத்துப் பெருமை தட்டிக்கொள்ளும் முதல்வர் கருணாநிதி கூறுவதைப்போல, இன்னும் அறிக்கை முழுமையாக அதிகாரப்பூர்வமாக வெளியாகவில்லை என்று சொல்லக்கூடும். அதைவிட ஒருபடி மேலேபோய், போர்க் குற்றங்களில் விடுதலைப் புலிகளும் ஈடுபட்டனர், மக்களைக் கேடயமாகப் பயன்படுத்தினர் என்று ஐ.நா. அறிக்கையில் குறிப்பிட்டிருப்பதைச் சுட்டிக்காட்டி, நடுநிலை வகிப்பதற்குக் காரணம் தேடக்கூடும்.

இந்த வாதங்களை இந்திய அரசு முன்வைக்கும்போது அதை மறுக்கவோ எதிர்க்கவோ துணிவில்லாத கூட்டணிக் கட்சியாக, தமிழகம் இந்தியாவின் ஒரு பகுதிதான் என்றும், தமிழர்களும் இந்தியர்கள்தான் என்றும் தமிழர் நலனைப் பாதுகாப்பதன் மூலம் மட்டுமே இந்தியாவின் ஒற்றுமையைப் பாதுகாக்க முடியும் என்றும் மத்திய அரசுக்கு உணர்த்தும் கட்சியாக இன்றைய தி.மு.க. தலைமை இல்லை என்பதுதான் தமிழினத்துக்கு ஏற்பட்டிருக்கும் மிகப்பெரிய பின்னடைவு.

தமிழர் குரல் தில்லியில் ஒலியிழந்து போனதற்குக் காரணம் தமிழினத்துக்காகக் குரல் கொடுக்க வேண்டியவர்கள் தங்கள் சுயநலத்துக்காகக் கைகட்டி, வாய்பொத்தி, தலைகுனிந்து நிற்பதால்தானே? இலங்கை அதிபர் ராஜபட்ச மீது சர்வதேச விசாரணை வேண்டும் என்று களத்தில் இறங்கிப் போராட வேண்டிய நேரத்தில், இவர்கள் சம்பந்தப்பட்ட வேறு விசாரணை நடந்து கொண்டிருக்கிறதே, இவர்கள் அதைப்பற்றித்தானே கவலைப்படுவார்கள்.

இவர்களே குற்றவாளிகளாக இருக்கிறபோது யாரைப் போர்க் குற்றவாளியாக்குவதற்காகப் போராடுவது?

தமிழினத் துரோகி ராஜபட்ச அல்ல...

Bhatt hates Narendra ModiWhy IPS

Bhatt hates Narendra ModiWhy IPS

April 27, 2011  

Navin Upadhyay | New Delhi

Controversial Gujarat IPS officer Sanjiv Bhatt, who created a ripple by submitting to the Supreme Court an affidavit saying that Chief Minister Narendra Modi wanted to teach Muslims a lesson, has a shady past. Apart from being indicted by the National Human Rights Commission for planting narcotics in a hotel room to implicate and arrest an advocate of Rajasthan in a drug peddling case, the officer is also an accused in a major recruitment scam that hit Gujarat in 1996.

Documents with The Pioneer show that Bhatt was charge-sheeted on December 12 last year in course of a departmental inquiry into police recruitment in Gujarat in May 1996. Bhatt was chairman of the recruitment process as Superintendent of Police of Banskantha. Sources said Bhatt has not yet submitted his defence.

Bhatt was directed by the Government on August 31 last year to report to Principal, SRP Training College, Junagadh in DIG grade. But so far he has not resumed his duties despite repeated instructions by his superiors. Bhatt applied for leave claiming his mother was ill. The Gujarat DGP has asked a senior officer to look into the whole episode regarding Bhatt not joining the service.

Through a “Confidential” Memorandum number ENQ/2520101931/G, the Home department of Gujarat served a show-cause notice on Bhatt on December 29, 2010 to hold an inquiry into the role in the recruitment scam.

“The State Government proposes to hold an enquiry against Shri Sanjiv Bhatt, IPS (GJ.1988) under Rule 8 of All India Services (Discipline & Appeal) Rules, 1969. The substance of the imputations of misconduct in respect of which the inquiry is proposed to be held is set out in the enclosed statement of articles of charge. A statement of imputations of misconduct in support of each article of charge is enclosed,” the memo said.

Through the memo, the Government directed Bhatt to submit a written statement in his defence within 30 days. He was also told that if he did not respond within the time or refused to appear before the inquiry, the inquiry will proceed ex-parte.

Thereafter, Bhatt was served the charges. The statement of imputation signed by Rajnikant Sawara, Section Officer, Home Department, said,.”…Sanjiv Bhatt, IPS (G.L1988) while serving as Superintendent of Po1ice, Banaskantha District during 13.10.1995 to 18.06.1996, committed the following acts of omission and commission during recruitment of constables in the year 1996.”

The charge-sheet against Bhatt stated that he did not maintain a recruitment register to ensure that photograph of all successful candidates who appeared in the examination of Police Constables along with their thumb impression were preserved. This should have been done as per the order of the DGP. “As chairman of the recruitment committee, Banaskanhta District, Sanjiv Bhatt is responsible for such a major lacuna and thereby he failed to maintain effective supervision on the recruitment process,” the charge-sheet said.

Bhatt also ignored a directive of the DGP to make recruitment of armed and unarmed police constables separately. However, Bhatt went for a combined recruitment of armed police constables and unarmed police constables “and thereby violated the instruction given by Director General and Inspector General of Police vide letter dated 24.6.94.”

Due to this lack of supervision on the part of Bhatt, several candidates (No. 0925, 1209, 1260, 1261, 1594, 1611, 1693, 18G4, 3151, 3355, 3358, 4071; 4397, 4948, 4973, 5062, 5151, 8174) who failed in physical fitness test earlier managed to appear in the second stage of physical fitness test .

Bhatt also did not issue duty allocation orders to his subordinate police officers and civilian staff during recruitment process of police constables.

The selection committee, Banaskantha, specified the marks to be given for achieving different standards of various physical tests for the recruitment of police constables. “It is necessary to mention time, distance and marks given to each candidate in each event of physical tests separately in long jump, high jump, running, etc. During recruitment in the year 1996 in Banaskantha district no such procedure was followed and remarks like ‘Pass’ or ‘Fail’ were made on interview call letter. As a chairman of recruitment committee and head of office of the Superintendent of Police, Sanjiv Bhatt is responsible for such a major lacuna and thereby he failed to maintain effective supervision,” the charge-sheet said.

Bhatt bifurcated the selected candidates into graduate and undergraduate sections and allocated them in the unarmed and armed cadre respectively, ignoring merit number obtained by the candidates. In doing so, Bhatt ignored merit of candidates in violation of natural justice.

“In all these irregularities, the act of Sanjiv Bhatt shows misuse of power, carelessness and apathy towards his duty. The conduct of Bhatt amounts to violation of Rule 3(1) of All India Services (Conduct) Rules, 1968,” the chargesheet said.

http://www.dailypioneer.com/334703/Why-IPS-Bhatt-hates-Narendra-Modi.html

Save the Chennai based "The Hindu" Newspaper

Save the Chennai based "The Hindu" Newspaper

The following letter was sent to the employees of The Hindu, the Chennai based newspaper on April-20,2011.

April 20, 2011

Dear colleagues,

Even as we are entering the second, and what might turn out to be a
prolonged, phase of conflict and turbulence in the institution, I
write to seek your understanding.

In a shocking display of bad faith that has left me deeply anguished,
N. Ram and some of the directors at the meeting of the Board on April
18, 2011 have sought to remove me and appoint as editor Siddharth
Varadarajan who joined The Hindu in 2004.

You are all aware that I have been working in a wholly professional
capacity for several decades ever since I joined the newspaper as a
reporter in 1972. During this period, I have been fortunate to enjoy
your cooperation and help in taking the newspaper forward. After 1991
when I took over as editor, our team transformed The Hindu from a
Chennai-centred daily with just one page of local news to a well
recognized national newspaper with extensive local and state coverage
spread over four pages, and attractive features.  We started a lively
engagement with the leading issues of the day with extensive coverage
and diverse viewpoints. We sought to uphold editorial integrity,
seeking accountability from institutions and public officials without
fear or favour.

Though the economy then was not so buoyant as during the later period,
between January 1991 and June 2003, the circulation of The Hindu
increased from 4,52,918 copies (July-December 1990) to 9,33,458 copies
(January-June 2003) or by 4,80,540 copies or 106.1%.  In the more
recent period, The Hindu has been losing market share, and from being
level with the Hindustan Times, it has now fallen far behind that
newspaper. Findings from the most recent market survey present a
depressing picture of reader perception of unappealing content and a
pronounced bias towards the left.

It is a matter of public record that N. Ram, Editor-in-Chief, was to
retire on May 4, 2010 on turning 65 and I was to take over as
Editor-in-Chief under the arrangement agreed upon. However, in a
shocking display of bad faith, Ram went on to renege on his commitment
to retire and the whole process of editorial succession came to a
standstill.

During the conflict created by Ram's breach of faith, Ram and a group
of directors on the Board removed the powers and responsibilities of
N. Murali, Managing Director in a vindictive move that was overturned
by the Company Law Board, Chennai Bench that also came out with a
severe indictment that their action was lacking in probity, good faith
and fairness. Barely four months after the indictment, Ram and his
group of directors have turned on me with the same lack of probity,
good faith and fairness and have sought to remove me and impose a plan
of editorial succession that is totally at variance with the
longstanding tradition and practice in the institution and is also
contrary to the directions of the Company Law Board.

Almost a year past the agreed retirement date, his position having
become untenable in the face of the Company Law Board order, Ram seems
bent on taking all the editorial directors-most are in their 50s--into
retirement with him with a scorched earth policy to ensure that no one
in the family succeeds him. Instead of coming up with a succession
plan, he and some of the other directors have come up with a plan of
wholesale removal. In a sudden change of rules and under the specious
plea of separating ownership from management, along with my removal as
editor, Nirmala Lakshman is to be forced to "step down" as joint
editor and Malini Parthasarathy as executive editor.

Apart from the basic unfairness of the removal, the move seeks to
entrench several of the distortions that have crept into the editorial
framework since 2003 when Ram was appointed Editor-in-Chief by stealth
over the protests of four of us. Among the issues that I have raised
with the other directors during the discussions in the Board and
outside are: the unmerited coverage of certain political favourites on
specific directions; excessive coverage of the activities of the left
and some of its leaders; for reasons that are bound to emerge sooner
rather than later, turning the newspaper into an apologist for A. Raja
through the 2G scam coverage, remaining deafeningly silent on his
resignation in the face of mounting evidence even when demanding the
resignation of Suresh Kalmadi, Ashok Chavan and Yeddyurappa in similar
circumstances; pronounced pro-China tilt, blacking out or downplaying
any news that is less than complimentary to the Chinese Communist
regime; and contrary to the practice in any mainline newspaper, the
Editor-in-Chief indulging in an unceasing self-glorification campaign,
publishing his own ribbon cutting pictures and reports of his
activities and speeches with a regularity that would put corporate
house journals to shame.

The Hindu as an institution had in the past valued its editorial
integrity over all else. In the recent period, editorial integrity has
been severely compromised and news coverage linked directly to
advertising in a way that is little different from paid news. A
meaningless distinction has been sought to be made between walls and
lines, and the walls between editorial and advertising are sought to
be replaced by "lines" between them. Very recently, those of us who
were not privy to the deal making learnt to our shock that a major
interview with A. Raja in defence of the telecom licensing policy
published on May 22, 2010-that was referred to by the Prime Minister
in his press conference--involved a direct quid pro quo in the form of
a full page, colour advertisement from the Telecom Ministry that was
specially and hurriedly cleared by the Minister personally for
publication on the same day in The Hindu. The contrast between such a
deed and pious editorial declarations including the campaign against
paid news cannot be starker. To continue with such practices, the
editorial structure is sought to be changed, with the editor being
made subordinate to an executive board comprising a majority of
business side executives. The undermining of the primacy of the
editorial function is an attack on the very soul of The Hindu. In the
context of these distortions that have crept into actual practice, the
high sounding code of editorial values that is sought to be publicised
now would seem no more than empty rhetoric.

This round of turbulence comes at a time when all manner of investors
are looking to gain influence and control over the media, and
competition is increasing with newspapers striving to attract the
attention of readers through better, more contemporary and enriched
content. As part of the journalistic team, all of you have contributed
so much to the growth of The Hindu and are vitally interested in the
task of moving forward in a highly competitive environment even while
observing the highest standards of editorial integrity. I feel
strongly that when a distorted picture has emerged based on selective
leaks, information on the happenings cannot be restricted to the
confines of the boardroom and all the journalists as stakeholders need
to be taken into confidence.

It is in this spirit that I am sharing my views with you all. I also
write to you with the confidence that the unfair and untenable move
will not be allowed to prevail. In the task of upholding the editorial
principles that are so dear to all of us, I appeal for your support
and understanding.


Yours sincerely,

N. Ravi

DR. SUBRAMANIAN SWAMY SEEKS SANCTION OF THE P.M. TO "PROSECUTE SONIA GANDHI"

http://janataparty.org/pressdetail.asp?rowid=60   April 15,2011 PRESS RELEASE  Dr.Subramanian Swamy, Janata Party President and former Union Cabinet Minister for Law &Justice, today submitted a Petition of 206 pages, seeking from the Prime Minister Dr.Manmohan Singh the required Sanction to prosecute Ms. Sonia Gandhi under Sections 11 & 13 of the Prevention of Corruption Act.Sanction is required under Section 19 of the Act because she is Chairperson of the National Advisory Council with Cabinet rank. In his Petition to the PM, Dr.Swamy has made out a prima facie case on documentary circumstantial evidence that Ms.Gandhi abetted Italian businessman and close family friend Ottavio Quattrocchi to obtain an illegal commission in the Bofors Gun Purchase deal, and then influenced the government of Prime Minister Narasimha Rao to enable Mr. Quattrocchi to escape from the country in July 1993. Thereafter she directed the Union Law Minister in 2005 to enable Mr. Quattrocchi to get his London accounts de-frozen and decamp scot free with over $ 200 million [about Rs 1000 crores]. Dr.Swamy has also made out a prima facie case that Mr. Gandhi has illegally held in Swiss bank accounts illegal monies of about Rs. 10,000 crores received as a legatee in 1991 following Rajiv Gandhi’s assassination.  He also produced an admission on record of the spokesperson of the Russian government that KGB had provided funds to Ms. Gandhi and her family, as also evidence that she had received commissions on Indo-Soviet trade, which were illegal under Indian law. In his Petition, Dr.Swamy has also catalogued a list of offences prima facie committed by Ms.Sonia Gandhi since 1974 which shows that she is an habitual offender who deserves to be prosecuted and punished.  For Janata Party (Pran Nath Mago) PA to Dr.Swamy  -------------------------------------------------------------------------------------- 15, April 2011 Dr.Manmohan Singh Prime Minister as Sanctioning Authority u/s 19 of the Prevention of Corruption Act (1988) [PCA] South Block, New Delhi. Re: Sanction to prosecute Ms.Sonia Gandhi, Chairperson (in Cabinet Rank), NAC, under Prevention of Corruption Act (1988). Dear Sir: 1.  Ms.Sonia Gandhi MP, wife of the deceased Rajiv Gandhi, was first appointed as Chairperson National Advisory Council [NAC] in May 2004. She resigned in 2006 but was re-appointed by an Order of the Cabinet Secretariat dated March 29, 2010, read with Order dated October 8, 2010 [Annexure 1].  2.   As per Order of May 31, 2004 [Annexure 2] the Prime Minister’s Office will provide Central Government funds to meet the expenditure of the NAC, and service the NAC for its secretarial needs. Hence she is a public servant as defined in Section 2 ( c ) of the Prevention of Corruption Act (1988). 3.  You, in your capacity as deemed appointing authority are therefore the Designated Authority under Section 19 of the Prevention of Corruption Act for granting Sanction to prosecute the said Ms. Sonia Gandhi. As you know, there are no laches or statute of limitations for prosecuting offences of corruption.  4.  Your Sanction is required by me for prosecuting Ms. Sonia Gandhi on a private complaint proposed to be filed by me in the criminal court under Prevention of Corruption Act (1988), based on the materials available to me (and enclosed with this letter/application) with reference to two issues:  FIRST ISSUE:  5.  Ms.Sonia Gandhi holds office which enables her to give direction to Government departments and Ministries and also call for confidential reports from CBI, and according to the then Union Law Minister, she can even call for files [Annexure 3]. She has been as Chairperson of NAC giving directions to several ministries and departments. 6.  It is charged that she obtained for, and colluded with family friend, Mr. Ottavio Quattrocchi—an Interpol Red-Corner Noticee & a proclaimed offender under Indian criminal law, to obtain for him the pecuniary advantage from defreezing of his CBI-frozen account, thus committing offence u/s 13 (1)(d) of the PCA, and also conspired with Quattrocchi to enable him to escape prosecution in Bofors Gun Purchase scam. 7.  Bofors scam that occurred in 1986 represents corruption in very high places and the key figure in the scam is Mr. Ottavio Quattrocchi, the Italian family friend and fixer. The then Prime Minister, Rajiv Gandhi was manipulated by Ms.Sonia Gandhi, his Italian born wife, to abet the crime in Bofors gun purchase committed by Quattrocchi against the nation. 8.  Ms.Sonia Gandhi stationed Mr.Walter Vinci, her brother-in-law, in Sweden to influence her husband and then Prime Minister, when on a visit to Sweden to finalize the Bofors Deal. Also present in the same hotel was the Italian fixer, small arms supplier, and Snam Progetti agent, Mr. Ottavio Quattrocchi, [who was hailed as the catalyst in the deal by the CBI in their Letters Rogatory documents], and who had in return for a hefty commission prevailed on the Prime Minister to sign the deal before March 31, 1986.  9.  Thereafter when the arm of the law began reaching near him, he escaped from India in 1993, then from Malaysia in 2002 via a rigged court judgment obtained by collusion with as yet unnamed parties and from Argentina— by the CBI fudging the records – all achieved under the influence exerted by Ms. Sonia Gandhi under three different and consenting Prime Ministers. 10.  This is further confirmed in the interview conducted by Ranjit Bhushan of Outlook magazine [Annexure 4 ] in 1998 with Mr.Sten Lindstorm, the Chief of the Investigation Division of Swedish National Bureau of Investigation and Special Prosecutor of the Swedish Government into the Bofors payoffs. The Swedish National Audit Bureau which he assisted concluded after an independent probe that bribes had indeed been paid in the Bofors deal. 11.  Lindstorm states in the interview, which has not been contradicted by anyone including Ms. Sonia Gandhi, that: “The Bofors Papers all point to the [Sonia] Gandhi family” and further that Ms.Sonia Gandhi should “explain how Quattrocchi-owned companies got such fat sums as payoffs from the Bofors deal.” 12.  This report is corroborated by another interview given by Lindstorm to Chitra Subramanian [Indian Express, March 22, 1998] wherein he stated; “All information we had at that time pointed to the Gandhi link—Sonia Gandhi should place her cards on the table. The bribes have been traced to her friend and this is not something out of the blue. This is no coincidence.”  13.   Headlines Today is in possession of the written statement of then Intelligence Bureau officer Naresh Chandra Gosain made before CBI Inspector Ghanshyam Rai on March 29 1997. Between 1984 and 1987, Gosain was posted in the Special Protection Group[SPG] of the then Prime Minister Rajiv Gandhi. He was part of the escort team. Between 1987 and 1989, Gosain served as the Personal Security Officer or the PSO of Sonia Gandhi.  14.   During the tenure of Prime Minister Deve Gowda in 1997, Gosain deposed before the CBI. This deposition has so far never been made public. Headlines Today dug out this deposition, in which Gosain talks at length about the close family ties between the Gandhis and the Quattrocchis. 15.   In his testimony Gosain says, "Mr.Ottavio Quattrocchi and his wife Ms Maria Quattrocchi were very close to Mr Rajiv Gandhi and Mrs Sonia Gandhi. When Shri Rajiv Gandhi became Prime Minister, Mr. Quattrocchi and his family members used to visit PM house and the family members of Shri Rajiv Gandhi also used to visit the house of Mr.Quattrocchi." 16.   He adds: “In the initial period of Prime Ministership of Shri Rajiv Gandhi, the children of Shri Rajiv Gandhi used to stay at Mr.Quattrocchi's house during the foreign visits/domestic visits of the Prime Minister. We used to perform our shift duties at the residence of Mr.Quattrocchi on such occasions. Sometimes, Mrs Sonia Gandhi has also stayed in the house of Mr.Quattrocchi and at that time we used to perform our duties there." Gosain goes on to add that Mr.Quattrocchi and his wife Maria enjoyed free access to the Prime Minister's house. “At No. 5 & 7 Race Course Road, private cars were not allowed to enter inside the bungalow. Only the ferry cars of SPG, after severe security checks, used to carry such visitors from reception to porch and back. Mr. Quattrocchi and Mrs Maria Quattrocchi were very close to Shri Rajiv Gandhi's family and they got free access to the PM's House.”  He further added: "All visitors to No 5 & 7 Race Course Road were issued passes at the reception near the alighting point. Every time, a card was kept ready for Mr. Quattrocchi and his family members as and when they visited the PM's house. Everybody in SPG posted at PM house knew Mr Quattrocchi and his family members. Hence, there was no question of identifying them."  17.   Ottavio Quattrocchi's proximity to the Gandhis is well known. What is also known is this proximity continued even after Quattrocchi began to be linked to the Bofors scandal. What documents show is that despite the cloud of suspicion surrounding Quattrocchi's involvment in the Bofors paybacks, he continued to have unfettered access to 10 Janpath, the residence officially assigned to Ms.Sonia Gandhi, which in itself makes her a public servant under the Prevention of Corruption Act. 18.   It is important to recollect that by January 25, 1990, a team of CBI officials was already in Switzerland with a list of suspected recipients of the Bofors payback. According to a Frontline magazine story of the time, Ottavio Quattrocchi was the first name on that list. Between 1988 and 1990, the media too carried many stories about the involvement of Quattrocchi as a middleman in the Bofors deal. 19.  It is clear from records that Mr.Quattrocchi was the direct beneficiary of bribe payments in the Bofors scam. It is now confirmed by the ITAT Report of the Hon’ble Tolani & Sharma Bench [Annexure 5 ].  The testimony of Mr. Sasi Dharan is crucial in further unravelling the proximity of Quattrocchi to Ms. Sonia Gandhi.. Sasi Dharan worked as a driver in Snam Progetti. Snam Progetti was an Italian public sector giant that was represented in India by Ottavio Quattrocchi. Sasi was Quattrocchi's personal driver. He drove Mercedes No.DIA 6253. In his testimony before the CBI, Sasi details the frequent meetings between the Gandhis with the Quattrocchis. 20.  In his testimony Sasi says: "Shri Quattrocchi and Mrs Maria Quattrocchi were very close to Shri Rajiv Gandhi, Sonia Gandhi and his family. I do not know what type of relation they had but Quattrocchi and his wife Maria used to frequently visit the house of Rajiv Gandhi and Sonia Gandhi. I knew it since 1985 when I joined service. At that time they used to visit the house of Rajiv Gandhi twice or thrice in a day. Whenever Sonia Gandhi's mother or father visited India, I used to drive them to the house of Quattrocchi. They used to remain there for the whole day and Mrs Maria Quattrocchi would take them for shopping. They used to come to India four or five times in the year."  21.  What is clinching is the car log maintained by driver Sasi Dharan. In this log, Sasi details the exact dates when Ottavio Quattrocchi came to meet Rajiv and Sonia Gandhi at 5 and 7 Race Course Road or 10 Janpath. These logs are for the period 1989 to 1993. In this log book, Sasi Dharan has mentioned 41 occasions when Quattrocchi came to meet the Gandhis.  22.   It is important to note that the meetings between Ottavio Quattrochi and Sonia Gandhi continued even after the death of Rajiv Gandhi in 1991 even as Ms.Sonia Gandhi remained as a public servant under the Prevention of Corruption Act.  23.  According to Sasi Dharan, Quattrocchi came to 10 Janpath 21 times after May 1991. Considering the long financial dealings of Mr.Quattrocchi since 1976 with LTTE (the assassins of Rajiv Gandhi), this fact is a subject of a future application for sanction as well.  24.   Sasi concludes by saying: "Shri Quattrocchi left India on the night of July 29, 1993 and on this day also I had driven him to the airport. At that time he did not have any luggage except one briefcase and he told me he was going for an urgent meeting. Usually, whenever Mr. Quattrocchi wanted the car, he would tell me in advance, but the day he left, he did not tell me (in advance)". Obviously he had notice of his impending arrest by CBI in advance. 25.   As a consequence of the misuse of her office and position, Ms. Sonia Gandhi helped Ottavio Quattrocchi not only escape from the country, and in 2005 even to withdraw $ 29 million from his de-frozen accounts and thus let off scot free. 26.   Hence, it is prima facie obvious that Ms.Sonia Gandhi had misused her office [ she was Life President in the Government funded Indira Gandhi National Centre for Arts Trust(IGNCA Trust) during 1991-2002] and thus a public servant with considerable influence in government to enable Mr. Quattrocchi to escape from India in 1993 and later in 2005 to benefit Mr.Quattrocchi to illegally gain monetarily at the expense of the Consolidated Fund of India, by defreezing his London accounts. SECOND ISSUE:,  27.   This complaint against Sonia Gandhi also includes the corrupt monies held under her control in the tax haven of Switzerland as a legatee of the corrupt money which was banked in the name of her late husband or deposited by her of funds obtained from the erstwhile KGB, the Soviet Union’s Intelligence Agency, or by sale of illegally exported antiques in the country. I retain the right to submit details of other illegal accounts in other havens such as Macao at a later stage in another application to you or before the court.  28.   It is well-reported that Sonia Gandhi is the beneficiary of Rajiv Gandhi's estate which includes the corrupt monies continued even now to be held in a tax havens. Why this money is held abroad (even if held as a trust to benefit family members) instead of its being held in India within the Indian financial system to benefit the nation is a question which Ms.Sonia Gandhi must answer.  29.   Violations of FEMA have occurred as also under Prevention of Money Laundering Act. In case any transaction on this account which is not reported in the Income Tax Returns, and FCRA is also a violation. There may also be an issue of obtaining RBI prior permission for holding such large sums abroad if it is claimed to be a legitimate account.  30.   It is clear that this wealth was not reported in Election Affidavits of Sonia Gandhi & Rahul Gandhi as a beneficiary of the monies so held [Annexure 6]. The total wealth of both Gandhis, as per their election returns, is just Rs 363 lakh, Sonia owns no car. " 31.   When Schweizer Illustrierte a prestigious German language Swiss magazine alleged that Rajiv Gandhi held an illegal account in Swiss banks of about US $ 2 billion, neither she nor her son, protested, or sued the magazine, then or later [Annexure 7].  32.   When major papers, The Hindu and The Times of India included, had carried in the year 1992 the official confirmation of KGB payments to the Rajiv Gandhi family, adding that the Russian government owned the payments in the disclosures, neither of the two Gandhis challenged or sued them [Annexure 8]. 33.   Nor did they sue Dr. Yevgenia Albats, a member of the official Commission on KGB Operations set up by President Yeltsin, when she wrote about KGB payments to Rajiv Gandhi and family in her book: The State within State [Annexure 9] 34.   More than $ 2 billion in 1991 was being held by Ms. Sonia Gandhi as a legatee, or otherwise obtained by receiving stolen movable and immovable properties, monies and securities, kept illegally in tax haven banks of Switzerland and elsewhere, and which is disproportionate to her known sources of income. She thus has also committed offence u/s 13(1)(e) of PCA. It also attracts the IPC Sections for receiving stolen property.  35.   The recent deposition of Hasan Ali, alleged to have siphoned money of the nation to Switzerland secret accounts admits to his close association not only with her but with Mr.Ahmed Patel MP and political adviser to Ms.Sonia Gandhi [Annexure 10 ].  36.   Ms. Sonia Gandhi is also obviously culpable under Indian criminal law such as FCRA for the pay offs in the Iraqi Oil-for-Food scam of 2002. The United Nations had set up an independent inquiry committee under Dr. F. Volcker which found that the “Congress Party” headed by Ms. Sonia Gandhi as a beneficiary of a free oil quota from the now deposed and deceased dictator Saddam Hussein, which the beneficiary sold at market price through Marc Rich, the notorious swindler who had been convicted by a US Court for 350 years and several million dollars as fine. He was pardoned by US President Clinton in 2000 on Israeli Prime Minister’s intervention. He lives in Switzerland. 37.   No one in Congress Party but Ms. Sonia Gandhi as party President could have been this beneficiary. The other beneficiary listed in Volcker’s Report was by name: Natwar Singh, who got much less [Annexure 11].  38.   I reserve the right to further petition you to enlarge the scope of this sanction at a future date to include other violations and offences committed by Ms.Sonia Gandhi under Prevention of Corruption Act (1988), for which I will file with you a separate application if necessary.. 39.   But, in this application alone there is substantive prima facie evidence for an appropriate court to take cognizance of the offence committed by Ms.Sonia Gandhi under the Prevention of Corruption Act, and thus I seek your sanction to initiate the criminal law to prosecute her under the Act 40.   Ms. Sonia Gandhi is habitually committing acts of corruption since 1972. On November 19, 1974, I brought it to the attention of the Rajya Sabha that Ms. Sonia Gandhi, then an Italian citizen had functioned as a benami insurance agent of public sector insurance companies, and giving her address as 1, Safdarjung Road, New Delhi which was then the official residence of the Prime Minister of India. She thus committed an offence under FERA. The then Prime Minister Mrs.Indira Gandhi subsequently informed the Rajya Sabha that following my disclosure, Ms. Sonia Gandhi had resigned from this agency earning commissions. 41.   Between January 25, 1973 and January 21, 1975 she held a post of Managing Director of Maruti Technical Services on a salary despite it being an offence under FERA. But then she had become Managing Director of Maruti Heavy Vehicles Pvt Ltd with an even bigger remuneration. For neither post she had the necessary qualifications having never passed even High School.The Justice A.C. Gupta Commission appointed in 1977 by the Janata Party Government found her guilty of multiple offences under FERA and IPC.  42.   In 1980 and January 1983 Ms. Sonia Gandhi then still an Italian citizen enrolled herself as a voter in the New Delhi constituency despite having been struck off the list in 1982 upon the ERO receiving a complaint from a citizen. She thus committed an offence under Section 31 of the Representation of the People’s Act read with Form 4 of the Registration of Electors Rules(1960).  43.   Ms.Sonia Gandhi’s Indian citizenship acquired in record speed in April 1983 is vitiated by her incomplete answers to mandatory questions in the citizenship forms. She did not submit documents from the Italian government of relinquishing her Italian citizenship required for Indian citizenship, stating in the Form that it was ‘not applicable” [Annexure 12]. Italian Embassy in New Delhi simply affirmed what she told them and hence that cannot be taken as a valid document of relinquishment for the purposes of citizenship. She also retrieved her Italian passport in 1992 after citizenship laws in Italy were amended which under Section 10 of the Citizenship Act (1955) means cancellation of her Indian citizenship.  44.   All these facts stated above were put together and published in USA in a full page advertisement in the New York Times in 2008 by NRIs N. Kataria and others. The Congress Party unit in USA thereafter engaged the most expensive law firm and filed a $200 million defamation suit. However Ms.Sonia Gandhi refused to appear in the witness box and be cross examination. Therefore, Justice Emily Goodman of the New York State Supreme Court dismissed the suit since defamation suits in law have to be filed by the person claiming to be defamed, and therefore cannot be assigned to others [Annexure 13]. Ms. Sonia Gandhi had a case to rebut these facts, then why she failed to turn up in court? (SUBRAMANIAN SWAMY)